Naast het traditionele gezin of kerngezin zijn er de laatste decennia ook andere gezinsmodellen bijgekomen. Deze omvatten gescheiden ouders, opnieuw samengestelde gezinnen (hertrouwde mensen met ten minste één kind), éénoudergezinnen, adoptie- of pleeggezinnen en multi-etnische of LHBTQIA+ gezinnen. Deze sociale verandering moet doorwerken in de klas, zodat alle kinderen de realiteit van hun thuis in het onderwijssysteem kunnen terugvinden. Leerlingen moeten weten en begrijpen dat er meerdere manieren zijn om een gezin te vormen.
Kinderen hebben geen filters. Ze merken alles op als het gaat om wat mensen zeggen of hoe mensen eruit zien. Kinderen op school beginnen op school mogelijk ook te begrijpen dat hun familie anders kan zijn. Ze kunnen zich afvragen of hun gezin “goed” of “slecht” is, wanneer ze geconfronteerd worden met andere gezinnen die niet op hun gezin lijken. Enkele vragen die kunnen opkomen zijn:
Het creëren van ruimte voor kinderen om hun nieuwsgierigheid de vrije loop te laten, vooral wanneer zij zichzelf vergelijken met hun leeftijdgenoten, is een essentieel aspect van hun leerproces. De rol van de leerkracht is onmisbaar om hen te helpen leren hun eigen – en andere – familiedynamiek te respecteren, te aanvaarden en te verwelkomen, ook al ziet die er misschien “anders” uitziet dan die van henzelf.
Uiteindelijk is het beste om te doen om leerlingen een omgeving te bieden waarin ze zich veilig en geaccepteerd voelen. Door hen te omringen met positieve voorbeelden en diverse speelervaringen tijdens het leren, helpt u uw leerlingen in het opbouwen van zelfvertrouwen en acceptatie.
The BRIGHTER FUTURE project has been funded with support from the European Commission. This publication reflects the views only of the authors, and the Commission cannot be held responsible for any use which may be made of the information contained therein.